پیامی از غزه به جهانیان

پیامی از غزه به جهانیان
نوشته محمد فارس المجدلاوی
12 ژانویه 2009به نقل از
commom dreams
میخوام درباره رنج مردمم و رنج خانواده خودم در این روزهای محاصره بر ضد مردم غزه بنویسم. تا کنون 888 نفرکشته شده اند و بیش از 3700 نفر زخمی هستند. صلیب سرخ ارتش اسراییل رامتهم به سد معبر مکرر آمبولانسها یی که به منطقه زیتون اعزام شده اند نموده است، تا اینکه اونهایی که زخمی هستند هانهایی باشند که میمیرند ، یک نقض حقوق بشر برنامه ریزی شده وعمدی
در خانه ما نیازهای اولیه موجود نیست .هیچ غذایی. هیچ نانی.هیچ سوختی .هیچ آینده ای. دیروزپدرم ساعت 5 صبح به نانوایی رفت. او 5 ساعت منتظر شد تا یک قرص نان خرید ،که اصلا کفایت خانواده 11 نفری ما رو نمیکنه. امروز نوبت من بود ، من به همه نانوایی ها سرزدم --همه شان بسته بودند
هیچ جای امنی که به آنجا برویم وجود ندارد . ما نمیتونیم با خویشاوندانمون و دوستانمون تماس بگیریم.--شبکه ها قطع هستند در حالیکه موشکها بر روی خانه های ما،مساجد و بیمارستانهای ما میبارند
زندگی ما در پیرامون دفن افرادیکه کشته شده اند میچرخه، شهدای ما،در شب کمپ ما ، کمپ پناهندگان جبالیا،شهر ارواحه، که هیچ صدایی غیر از صدای هواپیماهای اسراییلی در آن شنیده نمیشه
در هر لحظه وحشتی عظیم وجود داره که به خصوص در زندگی بچه ها نمایان هست.به عنوان مثال ،سه خواهراز یک خانواده هنگامیکه در خانه خود مانده بودند به دست اشغالگران صهیونیست کشته شدند. ولی 800000کودک دیگر در غزه وجود دارند که همگی وحشت زده هستند و همگی منتظرند تا کسی یا چیزی به کمکشان برسه.آنها در یک زندان گیر افتاده اند که دارد تبدیل به اردوگاه کار اجباری میشود(مثل آشویتز در لهستان مقصود است م)هر روز ما میخوابیم و وقتی بیدار میشویم چشمانمان را بر کشتار زنان و کودکان و تخریب خانه های مسکونی میگشاییم. کلمات من قادر به بیان احساسم درباره این زندگی در غزه نیستند
من دو پیام برای جهانیان دارم ، به آنهایی میگویم که اعتقاد دارند صلح دوست و آزادی طلب هستند
تصور کنید که زندگی شما بدون برق باشد ، خانه های تخریب شده ، صداها وحملات موشکی ، روز و شب ،و همان گرسنگی و اشتیاقی که برای غذا هست بیش از آن برای پایان یافتن اشغالگری و محاصره وجود دارد. فرض کنید این شما نیستید بلکه خانواده و کودکانتان هستند که با نگاه و فریادهاشون این را به شما میفهمانند:"ما از موشک میترسیم"،"ما نمیتوانیم بخوابیم"،"ممکنه دیگه هرگز نخوابیم"،تصور کنید شما یک سد هستید و رودی از خون سیل آسا روان شده. چه مدتمیتوانید آنرا تحمل کنید؟
لازم نبود ما آنرا تحمل کنیم در صورتیکه جهان ازما حمایت میکرد.اگر [جهانیان]درخواست میکردند که محاصره پایان داده بشود و کشتارها و تخریب منازل به خاطر کودکانمان خاتمه پیدا کنه.اگر آنها درخواست میکردند کمک از طریق نیروهای شکل گرفته و نشست ها به ما میرسید
در پایان شما روبه غزه دعوت میکنم تا هولوکاست را مشاهده کنید(کشتاردسته جمعی یهودیان درآشویتزکه توسط صهیونیستها ادعا میشود و مخالفت و هرگونه شک در آن در بسیاری ازکشورهای اروپایی میتواند تعقیب قانونی داشته باشد و حتی به زندانی شدن فرد منجر شود م)زیراکه علی رغم محاصره ، حصارها(مثل دیوارحائل)،کشتار مردم من و خانه هایمان،و ویران شدن کل زندگیمان به وسیله اشغالگری اسراییل ،آنها قادر نیستند ونخواهند توانست اراده و خواسته مردم من را برای عدالت و برابری خفه کنند.
محمد المجداولی دانشجوی دانشگاه و عضو کتابخانه کودکان الاسیریا است و عضو داوطلب اتحاد برای کودکان خاورمیانه میباشد. او در کمپ جبالیا با خانواده زندگی میکند و آرزو دارد یک فیلمسازحرفه ای شود
برای کمک به اتحاد کودکان خاورمیانه(ام سی ای آ)مقادیر بیشتری اقلام دارویی وپزشکی برای کمک به هزاران مجروح و بیمار نیاز هست که تحت محاصره میباشند
www.mecaforpeace.org
اتحاد کودکان خاورمیانه(ام سی ای آ)ه MCEA