۱۳۸۹ فروردین ۲۲, یکشنبه


نامه یک نظامی فراری ارتش رژیم صهیونیستی...

1389/01/22
عبدالوهاب مسیری در کتاب تاثیر انتفاضه بر رژیم صهیونیستی با بیان ترس نظامیان ارتش صهیونیستی به نامه یکی از نظامیان این رژیم اشاره می کند که در آن تنها ترس و نگرانی دیده می شود.
به گزارش خبرگزاری قدس ( قدسنا) این نظامی اسرائیلی اینگونه ترس را به تصویر می کشد : " من از مردن بدون دلیل می ترسم ، از اینکه همچون یک ابله بر روی شن های متعفنی به نام نوار غزه بمیرم ... زمانیکه به سوی من شلیک می شود ، نمی توانم پرواز کنم .... از انتفاضه نخست و از جنگ لبنان و از انتفاضه دوم بازگشته ام ...من جان سالم به در بردم ...
اعتقادی به معجزه و شانس ندارم ، و نمی گویم که هر شلیکی ، نشان و مسیر مقدری دارد ، اما من هم فاقد عنوان و نشانم ... هرگاه بمیرم ، چون یک ابله خواهم مرد و ابلهی که هیچ کس به او توجه نمی کند .
ابله سرشماری ها ،
ابله خانواده ای که فرزندش را از دست داده است ...
احساس می کنم آنهایی که در برج های خود نشسته اند ، هرگز آن چه را برای من و گردان من و بلکه برای همه ما اتفاق افتاده است ، دنبال نمی کنند .
احساسم آن است که ایشان آگاهانه ما را سرزنش نمی کنند ...
از خود می پرسم ، شما دوتن ، یعنی رئیس دولت و رئیس ستاد ارتش ، که در برج های خود نشسته اید ، واقعا می دانید که چه باید کرد تا من بتوانم به منزل خویش بازگردم ؟ اما پیش از این و آن ، امیدوارم شما دوتن به من اعلام کنید که به ترس و هراس من (به عنوان یک ابله) از مرگ ، توجه دارید ، لکن هرگز نخواهید توانست مرا به این امر قانع سازید که مردن ما در غزه ، برای کشورمان ، کار پسندیده ای است .