| ||
1389/06/15 | ||
خبرگزاری قدس// علی حاج محمدی تلکس های خبری روز یکشنبه چهاردهم شهریور 89 برابر با بیست و پنجم رمضان المبارک 1432 گزارشی را مخابره کردند که در بطن خود نوید هوشمندی و پیشرفت در جبهه جهانی مبارزه با صهیونیسم داشت. این بار هم خبر از حرکتی نو برای شکست حصر غزه بود اما این بار از آمریکا، مهد صهیونیسم، و این بار نه با کشتی که با هواپیما. یک جنبش آمریکایی مخالف صهیونیسم در جدیدترین تلاش خود برای شکست حصر غزه، که موضوع محوری مبارزه دیپلماتیک با کانون استکبار شده است، تصمیم گرفته است که هواپیمایی حامل کمک های بشردوستانه مردم آمریکا به غزه بفرستد. این هواپیما احتمالا از کالیفرنیا برخواهد خاست و در غزه فرود خواهد آمد. هر گامی که در این راه مبارک برداشته شود، مایه تحسین است، اما اگر این گام را مردم آمریکا بردارند، لطفی دیگر دارد. پائول لارودی، که از جمله کارگزاران این حرکت مبارک است در مصاحبه با خبرگزاری معا گفته است که تصمیم گرفته اند مسیر این هواپیما از راهی جز "اسراییل" و یا مصر باشد تا دیگر اسراییل بهانه هایی مبتنی بر "حریم هوایی" این و آن را از دست بدهد. جنبش آزادی فلسطین که لارودی عضوی از آن است هم اکنون در جستجوی هواپیمایی هستند که بتواند در موقعیت ها و زمین های دشوار فرود بیاید یا به آسانی برخیزد، مانند مواردی که در آلاسکا یا دیگر مناطقی که فاقد تسهیلات و تجهیزات هوابرد است ، به کار رفته است. این خبر به خودی خود حایز اهمیتی رسانه ای و دیپلماتیک است. اما بازخوانی رخداد مبارکی که در شرف وقوع است نکات متعددی را به ذهن متبادر می کند. اول اینکه مبارزه با صهیونیسم دارد روز به روز هوشمندتر می شود. زمانی مخالفان صهیونیسم دست به سینه منتظر بودند تا سازمان ملل و شورای امنیتش تصمیم بگیرند، اما امروز خود دست به کار می شوند و حتی برای حرکتی چون "ارسال هواپیما" برای "شکست محاصره" غزه، ملزومات حقوقی و دیپلماتیک آن را هم فراهم می بینند. آری ابتکار عمل اکنون در دست وجدان های بیدار بشری است و سازمان ملل و امثالهم باید بدوند به دنبالشان. ماجرای فوق همچنین نشان می دهد که حامیان مبارزه با صهیونیسم توان مالی گسترده تری پیدا کرده اند و اکنون در پی هواپیمای چارتر جهت انچام ماموریت های مردمی و انسانی خویش هستند. همچنین بر همگان معلوم شد که حامیان این راه مقدس سرسخت شده اند و دیگر با تهدید و تطمیع و تزویر از میدان به در نخواند نرفت. شاهدش همین شخصیت اول مجری حرکت هوایی برای شکست حصر غزه است. پائول لارودی در ناوگان آزادی که روز 31 می 2010، 10 خرداد 1389 هدف حمله "اسراییل" قرار گرفت هم حضور داشت و اتفاقا جان بر کف حضور داشت. و البته در استفاده از این لفظ جان بر کف دلیل دارم. این مرد شصت و چهارساله متولد سانفرانسیسکو که خود موسس "جنبش آزادی غزه" در شهر سانفرانسیسکو می باشد، در زمان حمله کماندوهای اسراییلی بر روی عرشه کشتی موسوم به "سفنودی" در میان ناوگان آزادی بود که عزم شکست حصر غزه را داشت. لارودی هنگامی که کماندوهای اسراییلی دستور تسلیم سرنشینان آزادی را صادر می کنند، در حرکتی مبارزانه به آب می پرد و تلاش می کند با شنا به سواحل غزه برسد، اما موفق نمی شود و اسراییلی ها پس از یک جستجوی یک ساعت و نیمه وی را اسیر می کنند و از آب های بین الملل بیرون می کشند. پائول که دکترای زبان شناسی دارد، وقتی با ماموران اطلاعاتی و بازجویان اسراییلی مواجه می شود، از امضای هرگونه تعهدنامه مبنی بر عدم تکرار ماموریت انسانی خویش امتناع می کند. ماموران اسراییلی که از رفتار وی به ستوه آمده بودند، با باتوم برقی وی را مضروب می کنند، وی را با طناب به سختی می بندند و برای زهر چشم گرفتن، نارنجک نوری در کنار وی منفجر می کنند. وی دو روز در زندان اسراییلی ها در شرایطی سخت در اسارت به سر می برد و بعد از "اسراییل" اخراج می شود. اما پائول لارودی بعد از اسارت پائول لارودی دیگری است. وی مردانه تر از سابق شده است، همان طور که جنبش جهانی علیه صهیونیسم مستحکم تر از قبل شده است. گویی جنبش مبارزه با صهیونیسم دارد بالغ می شود. اکنون زنجیر انسانی مبارزه با صهیونیسم دارد روز به روز کامل تر می شود و مبنای ورود به این حلقه مقدس چندان دشوار نیست. کافی است در اصل "مبارزه با صهیونیسم" مشترک باشی. اینجا برای هر کسی از هر آیین و گرایشی جا هست. گویی کریمه قرآنی را به یاد می آورد که ای اهل کتاب بیایید بر سر کلمه ای واحد و شعاری واحد جمع شویم. و از جمله محورهای دیپلماتیک پیام روز 11 خرداد رهبر معظم انقلاب اسلامی حضرت آیت الله خامنه ای همین مخاطب قرار دادن وجدان های بشری در پیوستن به مبارزه با صهیونیسم از طریق ارسال کاروان های امداد به سوی غزه بود. |