. . . . . פלסטין מן הים עד הנהר : قدس در گذر تاريخ

[ 03/09/2010 - 11:46 ق.ظ ]

تهران ـ مركز اطلاع رسانی فلسطين

597 پیش از میلاد: پادشاه كلدانی پس از محاصره قدس، وارد این شهر شد.

168 پیش از میلاد: حاكمیت سلوكی ها بر قدس

70پیش از میلاد: یهودیان برای دومین بار و به رهبری "حنانیا" علیه دولت روم شوریدند؛‌ ولی رومی ها موفق به سركوب آن ها شده و قدس را ویران كردند.

63 پیش از میلاد: رومی ها به فرماندهی "بامبی" وارد قدس (اورشلیم) شدند.

54 پیش از میلاد: سردار رومی "كراسوس" خزانه های شهر قدس را به غارت برد.

70 میلادی: دولت روم، تیفوس را به عنوان پادشاه فلسطین برگزید.

135 میلادی: به دستور "آدریانوس" پادشاه روم یهودیان حق ورود به قدس و اقامت در آن را نداشتند و تنها به مسیحیان اجازه سكونت در این شهر داده می شود؛‌ البته به شرطی كه یهودی تبار ی نباشند.

2/5/636 میلادی: فتح قدس و فلسطین به دست سپاه اسلام، دنبال آن ساكنان این شهر به اسلام گرویدند و قدس تا زمان اشغال صلیبیان در سال 1099 تحت حاكمیت مسلمانان بود.

691 میلادی: عبدالملك بن مروان، خلیفه اموی "قبه الصخره"‌ را احداث كرد.

15/7/1099 میلادی: صلیبی ها قدس را به اشغال خود درآوردند و دست به كشتار گسترده مسلمانان زدند و در حدود 70 هزار نفر را به شهادت رساندند.

2/10/1187 میلادی: سردار صلاح الدین ایوبی، در نبرد "حطین" صلیبی ها را شكست داد و قدس را از بند اشغال آزاد كرد.

7/12/1239 میلادی: داود، پادشاه ایوبی از پایان اعتبار زمانی صلح یافا استفاده كرد و بار دیگر قدس را تحت حاكمیت خود گرفت و صلیبی ها را از این شهر بیرون كرد.

23/8/1244 میلادی: نیروهای نجم الدین ایوبی بیت المقدس را تحت كنترل كامل خود گرفتند و حاكمیت مسلمانان بر این شهر نهایی شد.

20/4/1799میلادی: ناپلئون بناپارت در نشریه رسمی خود از موافقت انجمن یهودیان برای همراهی سپاه فرانسه جهت ورود به شهر قدس خبر داد.

9/11/1917 میلادی: نیروهای انگلیسی به فرماندهی "ژنرال آلنبی" وارد شهر قدس شدند. این ژنرال انگلیسی هنگام ورود به شهر عبارت مشهور خود را بیان كرد و گفت: "امروز جنگ های صلیبی پایان یافت."

4/4/1920 میلادی: قیام قدس رخ داد و تا تاریخ 10/4/1920 ادامه یافت. قیام قدس اولین قیام مردمی در فلسطین بود كه نتیجه آن هلاكت 5 یهودی و زخمی شدن 211 تن بود كه حال 8 نفر از آنان نیز وخیم بود. در جریان قیام قدس، 4 فلسطینی نیز به شهادت رسیده و 24 تن دیگر نیز زخمی شدند. ضمنا 7 سرباز انگلیسی نیز جراحت هایی برداشتند.

24/10/1921 میلادی: در سالروز اعلاميه شوم بالفور، ناآرامی ها در شهر قدس از سر گرفته شد.

7/12/1931 میلادی: برای اولین بار اجلاس سازمان كنفرانس اسلامی در شهر قدس برگزار شد. در این دوره از كنفرانس كه ریاست آن به حاج امین الحسینی سپرده شده بود، 21 كشور اسلامی از سه قاره آسیا، آفریقا و اروپا حضور داشتند.

13/10/1933 میلادی: مردم فلسطین دست به اعتصاب عمومی زدند و تظاهرات گسترده ای را در شهر قدس برپا كردند. در جریان تظاهرات یادشده كه برگزاری آن را كمیته اجرایی عربی به عهده داشت، پلیس انگلیسی فلسطین وارد عمل شد و برای متفرق كردن تظاهركنندگان به زور متوسل شد كه به زخمی شدن 11 تن از جمله 5 انگلیسی انجامید.

7/3/1968 میلادی: نیروهای اشغالگر روحی الخطیب، رئیس شورای شهر قدس را از منصبش عزل كردند.

1/9/1968 میلادی: نیروهای اشغالگر صهیونیست 3345 دونم از اراضی مختلف شهر قدس از جمله شیخ جراح، ارض السمار، وادی اللوز و خله نوح را مصادره كرده و به ساخت شهرك های صهیونیست نشین "رامات اشكول" و "گفعاد همبتار" و دانشگاه عبری اختصاص دادند.

14ـ 24/8/1969میلادی: اشغالگران صهیونیست 31 بنای تاریخی اسلامی در شهر قدس را تخریب كردند. اشغالگران در تاریخ شانزدهم، بخشی از غرب صحن مسجدالاقصی را تحت كنترل خود گرفتند. از دیگر مكان هایی كه اشغالگران در ده روز یادشده اشغال كردند می توان به مدرسه تنكزیه اشاره كرد كه در آن زمان به نام "المحكمه"‌ مشهور بود. این مدرسه كه همجوار باب السلسله از ورودی های مسجدالاقصی است، در حال حاضر در اختیار سربازان اشغالگر قدس قرار دارد.

30/4/1976 میلادی: یكی از دادگاه های صهیونیستی با صدور حكمی اعلام كرد: یهودیان این حق را دارند كه در هر موقع از روز به انجام عبادات شان در مسجدالاقصی بپردازند.

14/8/1979 میلادی: تلاش های گروه های تندروی یهودی برای حمله به مسجدالاقصی ادامه یافت و این بار جماعتی یهودی موسوم به "گورشون سلمون" نقش داشت ؛ ولی ساكنان شهر قدس طرح شیطانی این جماعت را ناكام گذاشتند.

ضمنا "مائیر كاهانا" از چهره های تندروی یهودی نیز همین كار را تكرار كرد، ولی مسلمان به شدت با یهودیان درگیر شدند كه نتیجه آن كشته شدن ده ها نفر بود.

1/5/1980 میلادی: با كشف هزار كیلو "تی . ان . تی" كه اشغالگران در نزدیكی مسجدالاقصی كار گذاشته بودند، دسیسه یهودیان برای تخریب این مسجد مبارك بر ملا شد. گفتنی است كه تصمیمات مربوط به طرح انفجار در نشست 19/4/1980 خاخام های یهودی قدس اشغالی اتخاذ شد.

25/7/1982: طرح "یائول لیرند" از پیروان مائیر كاهانا، خاخام افراطی یهودیان و رهبر جنبش صهیونیستی "كاخ" برای تخریب قبه الصخره فاش شد.

شایان ذكر است كه جنبش صهیونیستی "كاخ" در همین دوره نامه ها و پیام های تهدیدآمیز مختلفی را به زبان های مختلف عبری، انگلیسی و اسپانیایی برای مسئولان سازمان اوقاف اسلامی قدس می فرستاد و از آنها می خواست كه مسجدالاقصی را ترك كنند؛‌ البته تمامی این تهدیدات با اقدام تروریستی "گلدمن" شكل عملی به خود گرفت. گلدمن كه از سربازان ارتش رژیم اشغالگر قدس بود، وارد مسجدالاقصی شد و اقدام به تیراندازی كرد كه این اقدام وحشیانه وی به شهادت شماری از شهروندان و زخمی شدن 60 تن دیگر انجامید. ضمنا این جنایتكار صهیونیست قصد تخریب قبه الصخره را نیز داشت كه با مقاومت فلسطینیان رو به رو شد.

10/3/1983 میلادی: انجمن صهیونیستی "گوش آمونیم" سعی داشت با استفاده از بمب و مسلسل، مسجدالاقصی را در اختیار خود بگیرد.

26/5/1983 میلادی: اشغالگران صهیونیست تونلی را به طول سه متر در زیر مسجدالاقصی ایجاد كردند كه این اقدام به فرو ریختن ورودی ساختمان سازمان اوقاف اسلامی انجامید.

21/8/1985 میلادی: پلیس صهیونیستی به یهودیان تندرو اجازه داد كه به شرط تنظیم درخواست، آزادانه به انجام مراسم دینی شان در مسجدالاقصی بپردازند.

16/10/1986 میلادی: گروهان های "جهاد" عملیات باب المغاربه را انجام دادند كه نتیجه آن زخمی شدن 80 صهیونیست بود. گفتنی است كه این عملیات در واكنش به تصمیم خاخام های صهیونیستی مبنی بر آزادی یهودیان در انجام مراسم دینی در مسجدالاقصی و همچنین ایجاد یك معبد در صحن مسجد صورت گرفت.

8/10/1990 میلادی: نیروهای اشغالگر قدس دست به كشتار گسترده نمازگزاران فلسطینی در مسجدالاقصی زدند. نظامیان صهیونیست ضمن تیراندازی به سمت نمازگزاران، تا چندین ساعت درهای مسجد را به روی آمبولانس ها و خودروهای امداد بستند كه این اقدام به شهادت 20 فلسطینی و زخمی شدن 1500 تن دیگر انجامید.

9/10/1994 میلادی: گردان های قسام در واكنش به كشتار نمازگزاران فلسطینی در مسجدالاقصی، یك عملیات شهادت طلبانه را در خیابان یافای شهر قدس انجام دادند كه اجرای آن را عصام الجوهری و حسن عباس به عهده داشتند. این دو تن اقدام به تیراندازی به سمت اشغالگران كردند.

5/2/1996 میلادی: در عملیات شهادت طلبانه ای كه یكی از اعضای گردان های قسام به نام "مجدی ابوورده" در شهر قدس انجام داد، ده ها صهیونیست به هلاكت رسیده و یا زخمی شدند. این عملیات در واكنش به ترور یحیی عیاش، فرمانده گردان های قسام صورت گرفت.

3/3/1996 میلادی: در واكنش به ترور یحی عیاش ؛ رائد الشفنوری خود را در داخل اتوبوسی در شهر قدس منفجر كرد كه در نتیجه آن 19 صهیونیست كشته و ده ها تن دیگر زخمی شدند.

27/7/1996 میلادی: یك گروه یهودی افراطی موسوم به "هیات امنای معبد"‌ با همراهی نظامیان صهیونیست وارد مسجدالاقصی شدند.

25/9/1996 میلادی: ملت فلسطین با برپایی راهپیمایی های گسترده، اعتراض و خشم خود را از اقدام اشغالگران در احداث تونل در زیر مسجدالاقصی اعلام كردند.

13/5/1998 میلادی: شماری از شهرك نشینان صهیونیست وارد حرم قدسی شدند و یكی از درهای ورودی مسجد را به آتش كشیدند.

28 سپتامبر 2000 میلادی: آریل شارون نخست وزیر جنایتکار صهیونیستی در اقدامی تحریک آمیز وارد مسجد الاقصی شد و حرمت این مکان مقدس را شکست. به دنبال ورود شارون به مسجد الاقصی آتش خشم و نفرت ملت فلسطین از این اقدام در قالب انتفاضه دوم معروف به انتفاضه الاقصی شعله ور شد ؛ به گونه ای که شراره های این آتش همچنان دامنگیر رژیم صهیونیستی است و به عقب نشینی این رژیم از نوار غزه در سال 2005 میلادی انجامید. انتفاضه الاقصی همچنان ادامه دارد و در جریان آن تاکنون با احتساب شهدای جنگ 22 روزه غزه، قریب به 7 هزار فلسطینی شهید و هزاران نفر دیگر نیز مجروح و یا بازداشت شده اند.

ـ در جریان انتفاضه الاقصی چندین عملیات شهادت طلبانه مهم در قدس انجام شد که به کشته و زخمی شدن ده ها صهیونیست انجامید.