یک حادثه هواپیمایی در هلند از زرادخانه سلاحهای شیمیایی اسرائیل پرده برداشت.
به گزارش خبرگزاری فارس،
حجم وسع سلاحهای کشتار جمعی اسرائیل را یکی از عوامل تهدیدکننده صلح در
خاورمیانه و جهان میدانند. در حالی که دولتهای غربی و کشورهای همپیمان
غربیاش این روزها افکار عمومی را متوجه سلاحهای شیمیایی سوریه میکنند،
کمتر صدایی درباره تهدیدات مهم یک زرادخانه پیشرفتهتر و کشندهتر که در
اسرائیل قرار دارد و با کمک آمریکا ساخته شده شنیده میشود.
در آوریل سال 1948، دیوید بنگوریون ـ اولین نخست وزیر اسرائیل که معتقد
بود «کشور اسرائیل» را باید روی مخروبههای فلسطین و اجساد مردم آن بنا کرد
ـ نامهای به یکی از نمایندگان آژانس یهودیان در اروپا مینویسد. وی در
این نامه از میخواهد دانشمندانی استخدام شوند که میتوانند «توانایی
اسرائیل برای کشتن عده زیادی از مردم یا درمان آنها را افزایش دهند.»
برنامه مرگبار سلاحهای میکروبی اسرائیل از همینجا آغاز میشود. از برخی
متخصصان میکروبیولوژی مانند «ارنست دیوید برگمن»، «آوراهام مارکوس
کلینبرگ» و برادران «کاتاچالسکی» که همگی آمریکایی بودند در اسناد مختلف
(از جمله در اینجا) به عنوان دانشمندانی یاد شده که در همین راستا به
برنامه تسلیحات میکروبی اسرائیل پیوستند.
• سپاه دانش اسرائیل در خدمت سلاحهای مرگبار
این افراد و دانشمندان دیگری که به استخدام اسرائیل درآمده بودند جذب
واحدی به نام «سپاه دانش» شدند که خود بخشی از یک سازمان شبه نظامی به نام
«هاگانا» بود.
بعدها در داخل این سازمان شبهنظامی بخش جدیدی تشکیل شد که تا همین امروز
مسئولیت تحقیقات علمی درباره ساخت و استفاده از سلاحهای میکروبی را به
عهده داشته است. نام این بخش جدید «مرکز تحقیقات بیولوژیک اسرائیل» بود.
فعالیت مرکز تحقیقات بیولوژیک اسرائیل، البته مخفیانه و سری بود و تا
سالها کسی خبری از آن نداشت. با این حال، در 4 اکتبر سال 1992 حادثهای
اتفاق افتاد که منشأ تحقیقاتی شد که در سالهای بعد از فعالیتهای این
سازمان پرده برداشت.
• افشای برنامهای مخوف در حادثهای مرگبار
در این تاریخ یک هواپیمای باری در شهر آمستردام هلند به چند آپارتمان
برخورد کرد. چهار سرنشین این هواپیما و 39 نفر از ساکنان منطقهای که این
هواپیما به آن برخورد کرد در این حادثه که بدترین حادثه هوایی هلند نام
گرفت جان باختند.
• محموله هواپیما «عطر» بود اما مردم بیمار شدند
دولت هلند بلافاصله پس از سقوط هواپیما ادعا کرد که محموله هواپیما میوه،
عطر و قطعات رایانه بوده است. اما برخی واقعیتها با این روایت رسمی
نمیخواندند.
یک سال پس از سانحه سقوط هواپیما در هلند بسیاری از ساکنان و کارکنان
خدماتی مناطق اطراف سانحه با شکایتهای بدنی مشابهی به پزشک مراجعه می
کردند. بیخوابی، عفونتهای مزمن دستگاه تنفسی، درد عمومی و بیقراری، از
دست دادن میل جنسی و مشکلات ادراری شکایتهایی بودند که این بیماران آن را
به نحو مرموزی در ارتباط با سقوط هواپیما میدانستند.
• «دم هواپیما» عامل بیماری مردم معرفی شد
هیاهو که بالا گرفت در اکتبر سال 1993 بنیاد تحقیقات انرژی هستهای هلند
گزارش داد که دم این هواپیما، همانند تمام هواپیماهای بوئینگ 747 دیگر حاوی
282 کیلوگرم اورانیوم ضعیف شده است و ممکن است عوارض سلامتی این بیماران
با این موضوع مرتبط باشد.
پیشنهاد شد مطالعاتی درباره نشانگان افرادی که در منطقه سانحه بودهاند
انجام شود اما این درخواستها تا چندین سال رد شده و گفته میشود هیچ دلیلی
برای مرتبط کردن شکایتهای جسمی آن بیماران و آن سانحه هوایی وجود ندارد.
• جرقه تحقیقات درباره سلاحهای اسرائیل
سال 1997 یک متخصص در مجلس کنست اسرائیل اظهاراتی مطرح میکند که بار
دیگر بر لزوم تحقیق درباره موضوعی که آرام آرام به خفایای ذهن خزیده است،
تأکید میکند. وی در این سال مقابل مجلس کنست شهادت داد که احتراق اورانیوم
تضعیف شده موجود در دم بوئینگ 747 نمیتواند مادههایی آزاد کند که برای
سلامتی خطرناک باشند.
یک سال بعد یعنی در سال 1998 تحقیقات یک روزنامهنگار هلندی به نام «کارل
نیپ» از حقایقی درباره آن حادثه هوایی پرده برداشت که علاوه بر افشای
ناراستیهای دولت هلند از برخی حقایق درباره برنامه تسلیحات کشتار جمعی
اسرائیل و نقش آمریکا در آن پرده برمی داشت.
• محموله مرگ در هواپیما
«کارل نیپ» که سردبیر بخش علم و فناوری نشریه هلندی «هندلسبلند» بود در
اکتبر سال 1998 افشا کرد که محموله هواپیمای باری مذکور عطر و گل نبوده
است. این روزنامه در آن زمان نوشت: «اسناد مربوط به این هواپیمای باری نشان
میدهند که این هواپیما در حال حمل ماده "دی متیل متیل فسفانات" و دو ماده
شیمیایی دیگر بوده است که از آنها برای ساخت گاز مرگبار سارین استفاده
میشود.» حجم مادههای شیمیایی موجود در هواپیما که سلامت دستکم 3000
هلندی را به خطر انداخت، 50 گالن بود.
سارین یکی از خطرناکترین گازهای سمی است که قدرت کشندگی آن از گازهای خردل و کلر هم بیشتر است.
تحقیقات این روزنامهنگار هلندی از موارد بسیار زیاد دیگری پرده برداشت،
از جمله اینکه اسرائیل مرکزی به نام «مرکز تحقیقات بیولوژیک اسرائیل» دارد
که در حال ساخت سلاحهای میکروبی است.
علاوه بر این مشخص شد مجوز حمل این مادههای شیمیایی را وزارت بازرگانی
دولت آمریکا در تناقض با کنوانسیون منع تسلیحات شیمیایی صادر کرده بود.
• نقش آمریکا در سلاحهای شیمیایی اسرائیل
در ارتباط با نقش دولت آمریکا در توسعه سلاحهای شیمیایی اسرائیل همچنین
افشا شد 140 نفر از دانشمندان فعال در ساخت تسلیحات شیمیایی اسرائیل
ارتباطهایی قوی با چندین نهاد مهم دولتی آمریکا دارند. مرکز پژوهشی «والتر
رید» وابسته به پنتاگون، «دانشگاه یگانهای یکپارچه علوم پزشکی» وابسته به
دولت فدرال، «مرکز تسلیحات شیمیایی و بیولوژیک دانشگاه یوتای آمریکا» برخی
از مهمترین نهادهایی بودند که این دانشمندان با آنها ارتباطهای سازمانی
گسترده داشتند.
• دست اروپاییها در تسلیحات شیمیایی اسرائیل
اما ماجرای این افشاگری تنها به همکاری آمریکا با اسرائیل در توسعه
سلاحهای شیمیایی برای اسرائیل ختم نشد چرا که مرکز تحقیقات بیولوژیک
اسرائیل همکاری نزدیکی با برنامههای سلاحهای بیولوژیک انگلیس داشت و نشان
داده شد کشورهای آلمان و هلند هم در توسعه این مرکز اسرائیلی دست
داشتهاند.
در سایه همین افشاگریها بود که اکنون تمام دنیا به خوبی میداند اسرائیل
در حال ساخت و توسعه سلاحهای شیمیایی، میکروبی و هستهای است و بزرگترین
زرادخانههای این سلاح را در خاورمیانه دارد. در مارس 2003 تلویزیون
بیبیسی در مستندی به نام «سلاحهای مرموز اسرائیل» ساخت سلاحهای
هستهای، شیمیایی و میکروبی در اسرائیل را مورد بررسی قرار داد.
اکنون که دولت سوریه برنامه تسلیحات شیمیاییاش را رها کرده و به
کنوانسیون منع تسلیحات شیمیایی پیوسته است ناظران مستقل فرصت را خلع سلاح
اسرائیل از این تسلیحات مرگبار و ایجاد منطقهای عاری از سلاحهای شیمیایی
مغتنم میدانند، اما آیا آمریکا و همپیمانان غربیاش سکوت دراز مدت در
قبال برنامه مرگباری که خود نقش فعالی در ایجاد آن داشتهاند را خواهند
شکست؟
آیا اوباما گامی در راه اثبات این ادعایش که گفته بود «آمریکا تقریباً
برای هفت دهه محور امنیت جهان بوده است» برخواهد داشت یا اینکه او نیز
همانند پیشینیانش چشم بر حملههای شیمیایی رژیم صهیونیستی و زرادخانههای
کشتار جمعی اسرائیل خواهد بست؟
تاکنون تنها تفاوت باراک اوباما با پیشینیانش این بوده که او برنده جایزه صلح شده است.